14 Kasım 2013 Perşembe

Müstezâd-3

mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün/mefûlü feûlün

Âşık olan ağlattı amansızca günâhı
Öğretti mübâhı
Çoktur ya figânım sakın ettirme şikâyet
Çektirme eziyyet

Derdin bedenimden neler ister ki ben öldüm
Aşkınla kül oldum
Vicdânı onun sızlayıp atmış gülücük âh
Kıskandı beyaz mâh

Bir kez bana rahm eyle bakıp merhamet işte
Şâd et beni hem de
Nazlım hadi ikrâr edip aşkınla cevâb ver
Ağlat beni yer yer

Âh gönlümü âteşleyen imkansız emeller
Bak kalbimi neyler
Sultânım aman ver hareketlendi sıkıntım
Bir anda sıkıldım

Artık diyorum yârime vuslat hani nerde?
Dermiş ki o yerde
Ey dil! acısın hâlime yetmez mi cefâlar?
Gelsin de safâlar

Bir gamzesi,bir gülmesi eşmiş ya cihâna
Fer verdi zamâna
Yârim sen edersen bana bıkmayla bir âhı
Bulmam ki refâhı

Ahdar gözü,şîrîn sözü var onda letâfet
Bunlar bana hasret
Kaldır da şu pervâyı huzûr gönlüme geçsin
Kalbin beni seçsin

Gözyaşları şâhid benim üftâden a dilber
Kan ağladı Alper
Yâ Rab sana hîç bilmeyip ettimse şikâyet
Sen Allahım affet


9 Kasım 2013 Cumartesi

TAZMÎN


fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün

Aşk bir âteştir içten içten âhlardan çıkan
Aşk rüzgârdır yüreklerden çıkan, odlar yakan
Aşk bir ilhâmdır Allah'tan gelen biz kullara
Aşk bir şem'i ilâhîdir benim pervânesi
Şevk bir zencîrdir gönlüm onun dîvânesi

Aşk aklın yok olup hissin var olma hâlidir
Aşk cezbeyle coşup rahmetle dolma hâlidir
Aşk gözlerden akan yaştır boyanır allara
Aşk bir şem'i ilâhîdir benim pervânesi
Şevk bir zencîrdir gönlüm onun dîvânesi

Kâh Züleyhâ'dır o, kâh Ferhat'tır aşk ,kâh Aslı'dır
Tutkun âşık değil ,aşkı bilmeyenler yaslıdır
Alperâ aşkınla nâmın kaldı,dilsiz yollara
Aşk bir şem'i ilâhîdir benim pervânesi
Şevk bir zencîrdir gönlüm onun dîvânesi


Şâir Hayâlî'nin beyti tazmîn edilmiştir...

3 Kasım 2013 Pazar

"Kaldı" redifli gazel


mefûlün mefâîlün mefâîlün fâ

Gülşenlerde solmuş bir murâdın kaldı
Eyvahlar!Gülün aklında dâdın kaldı

Yârin ülkesinden kalbe esmiş rüzgâr
Bir mehpâreden yalnızca bâdın kaldı

Hicrânın zamânından hep efgân ettin
İsmâîlce çerhe, inkıyâdın kaldı

Aşkın âteşinden mülk ü mâlın gitti
Âşıklar için mîrâs , vidâdın kaldı

Vâmıktan,Keremden beter oldun Alper
Ağyâr ağzına Mecnûn-veş adın kaldı

dâd=iyilik