rubâî-8

mefûlü mefâilün fâilün

Gaflet çağının sen ey meryemi
Bir kez nazar et silip giryemi
Lâyık değilim fakat Allahım
Sen kıl beni tek onun hemdemi

Müstezâd-3

mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün/mefûlü feûlün

Âşık olan ağlattı amansızca günâhı
Öğretti mübâhı
Çoktur ya figânım sakın ettirme şikâyet
Çektirme eziyyet

Derdin bedenimden neler ister ki ben öldüm
Aşkınla kül oldum
Vicdânı onun sızlayıp atmış gülücük âh
Kıskandı beyaz mâh

Bir kez bana rahm eyle bakıp merhamet işte
Şâd et beni hem de
Nazlım hadi ikrâr edip aşkınla cevâb ver
Ağlat beni yer yer

Âh gönlümü âteşleyen imkansız emeller
Bak kalbimi neyler

Sultânım aman ver hareketlendi sıkıntım

Bir anda sıkıldım

Artık diyorum yârime vuslat hani nerde?
Dermiş ki o yerde

Ey dil! acısın hâlime yetmez mi cefâlar?

Gelsin de safâlar

Bir gamzesi,bir gülmesi eşmiş ya cihâna
Fer verdi zamâna

Yârim sen edersen bana bıkmayla bir âhı

Bulmam ki refâhı

Ahdar gözü,şîrîn sözü var onda letâfet
Bunlar bana hasret

Kaldır da şu pervâyı huzûr gönlüme geçsin

Kalbin beni seçsin

Gözyaşları şâhid benim üftâden a dilber
Kan ağladı Alper
Yâ Rab sana hîç bilmeyip ettimse şikâyet
Sen Allahım affet

TAZMÎN

fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün

Aşk bir âteştir içten içten âhlardan çıkan
Aşk rüzgârdır yüreklerden çıkan, odlar yakan
Aşk bir ilhâmdır Allah'tan gelen biz kullara
Aşk bir şem'i ilâhîdir benim pervânesi
Şevk bir zencîrdir gönlüm onun dîvânesi

Aşk aklın yok olup hissin var olma hâlidir
Aşk cezbeyle coşup rahmetle dolma hâlidir
Aşk gözlerden akan yaştır boyanır allara
Aşk bir şem'i ilâhîdir benim pervânesi
Şevk bir zencîrdir gönlüm onun dîvânesi

Kâh Züleyhâ'dır o, kâh Ferhat'tır aşk ,kâh Aslı'dır
Tutkun âşık değil ,aşkı bilmeyenler yaslıdır
Alperâ aşkınla nâmın kaldı,dilsiz yollara
Aşk bir şem'i ilâhîdir benim pervânesi
Şevk bir zencîrdir gönlüm onun dîvânesi


Şâir Hayâlî'nin beyti tazmîn edilmiştir...

"Kaldı" redifli gazel

mefûlün mefâîlün mefâîlün fâ

Gülşenlerde solmuş bir murâdın kaldı
Eyvahlar!Gülün aklında dâdın kaldı

Yârin ülkesinden kalbe esmiş rüzgâr

Bir mehpâreden yalnızca bâdın kaldı

Hicrânın zamânından hep efgân ettin
İsmâîlce çerhe, inkıyâdın kaldı

Aşkın âteşinden mülk ü mâlın gitti
Âşıklar için mîrâs , vidâdın kaldı

Vâmıktan,Keremden beter oldun Alper
Ağyâr ağzına Mecnûn-veş adın kaldı

dâd=iyilik 

"Ağladım" redifli gazel

Müfteilün fâilün müfteilün fâilün

Doğdu hayâlin bana,kana kana ağladım

Gönlüme rahm ettin âh sana sana ağladım

Reng-i ruhun aldı göz nûrumu;hâtırladım
Handeni, dîdârını,ana ana ağladım

Kalmadı tâkat fakat,âteş-i sûzâna at
Nâr-ı firâka inat yana yana ağladım

Gayrı sen ol gel hayâlin değil ammâ,hadi
Düşlere gerçek dedim, kana kana ağladım

Gam ve keder artırıp derdini Üftâde hem
Sen dedin aşkınla:"Tek sana..sana ağladım"

1.beyitteki  kana kana=doyasıya mânâındadır
1.beyitteki sana sana = sanmak fiilidir...

aslında bunlar âşikâr ama ilk etapta anlaşılamayabilir îzâh edelim dedik...

BEYİT

Bir kez âh sarılmak olsa sana nasîb
Kabûlüm şeytan dahî olsa müsebbib


âşıklığın zirve yaptığı hisler.. 21.yüzyıl divan şairi .. aruzlu şiir.. aruz ,alper eşgi

bu beyt arûz vezni ile yazılmadı yalnız..

"Haram" redifli gazel

müfteilün müfteilün müfteilün fâilün

Ayş u tarab olmalı lîk âşığa gülmek haram
Gamdan uzak ol ama gayb sırrını bilmek haram

Pârelenip sîneye girmek bile hoştur bize
Zevk alır uşşâk gam-ı yârdan bunu bölmek haram

Var da eriş maksada,hüsrân ile sonlansa da
Gâyesi sevdâ bulunan yolda da yılmak haram

Sel gelen âşık yanağın üstüne,yaklaşmasın
Zemzemi bilmez mi ki pis el ile silmek haram

Etse de bin cevr ü cefâ,râzıyım artık kader
Yâre kavuşmadan ey Alper sana ölmek haram

rubâî-7

mefûlü mefâilün feûlün

Nûrunla hayât veren hilâlim

Aşkın ile gayrı bî-mecâlim

Çok sevdiğim aşka rahm edip gel

Sensizliğe var mı ihtimâlim

Gazel-ağlama gönlüm..

müfteilün müfteilün müfteilün müfteilün

Ağlama gönlüm hele sabret doğacaktır güneşin
Kapkara gökler gidecek dinse bu boş serzenişin

Hâline şükretmelisin,böyle buyurmakta hadîs
Sâlih olan kalbine elbette yakın Sidrenişîn

Hüzne kucak açma,nedir eşkini koyvermelerin
Fayda verir sanma sakın böyle elem bir geçişin

Bezm-i elestin sana zâhidliği bahşetmesi bu
Belli değil miydi senin âleme bayram gelişin

Sabr ile davran,kaderin:"Bekle ey Alper" dedi hep
Sâdece râhında bulun kutlu ezânın,Habeşin


*şâir bir bayram günü doğduğunu söylüyor 4.beytin ikinci mısraında..

*Habeş=Bilâl-i Habeşî

dersen işte sen-ben redifli Gazel, Nazîre

fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün

Gözleri âhû-veş olmuş yâr dersen işte sen

Gussa hâlinde sana kim zâr dersen işte ben

Lâle hadler,pembe lebler,renkli gözler sendedir

Böyle çok hoş bir güzel kim var dersen işte sen

Her dem aşkın hasta etmek ister ey zâlim beni

Kalbi kan ağlar o dil-efgâr dersen işte ben

Bir sözündür gönlü güldürmeden aslâ ,öldüren

Zulme sevdâlandı bir dil-dâr dersen işte sen

Ey dilârâ sen cefâ-kâr âşığınsa ber-karâr

Alperâ kim dertle berhürdâr dersen işte ben

Cihân'ın Vilâdetine Târîh

Tealallah o öyle bir dosttur ki
Hasenâtına şâhiddir şu zamân

Berâberce es'ad olmak temennim
Seni tanımayan günlerim pişmân

Ey âşinâ Hak yoluna ol revân
Menzilde herkes olsun sana hayrân

Garîb arkadaşın yazdı bir târîh
İnşallâh eder seni hemen şâdân

Giryeni ekleyip,çeh sözü çıkar
"Bir nûr olarak geldi üstâd cihân"

(بر نور اوﻻرق كلدى استاد جهان)

girye= 235 sayısını veriyor.. çeh=8 235-8=227
tırnak içine alınmış mısra'nın sayısal değeri 1186..
1186+227=1413.. hicrî 1413 ..doğum yılını vermektedir..

dünyaya yeni gözlerini açan her bebek bilindiği üzere ağlar..girye kelimesinin mânâsı ondandır. ve bu ağlayış iyiye işârettir bize gerektir o yüzden ekledim.. çeh,çukur,çukurluk demektir.. ki değerli insan cihan üst seviyenin insanıdır,yükseklerin ,enginin insanıdır. çeh sözü de nazımdan o yüzden çıkmaktadır.. 

Tahmîs-i Gazel-i Şeyhülislâm Yahyâ Efendi

mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün

Mecnûna kananlar bana efsâne desinler
Varsın reh-i aşk içre o bîgâne desinler

Bir dilberin etrâfına pervâne desinler

Sun sâgarı sâkî bana mestâne desinler

Uslanmadı gitti gör o dîvâne desinler

Takvâ eri şeytanları yıldırmada burda

Peygamber-i Hak cevdeti bildirmede burda

Rabbim nice feyzler verip aldırmada burda

Peymânesini her kişi doldurmada burda

Şimden geri bu mescide mey-hâne desinler

Sırlar denizimden çıkıp et bendeni sen fâş

Boz çehreni gülruh,kapa çeşmin de hilâl kaş

Ağlarsa gözüm neşve içinden dökülür yaş

Dil hânesini yık koma taş üstüne bir taş

Sen yap onu eller ona vîrâne desinler

Îmân dolu kalbin bırakıp hikmeti neyler
Furkânı bırakmış sesi bir kıymeti neyler
Emmâre nefis kahroluyor himmeti neyler
Gönlünde senin gayr u sivâ sûreti neyler

Lâyık mı bu kim Ka'beye büt-hâne desinler

Zihninden akıp gitmeli bir dem gibi gaflet

Aklında bulunsun terahındır sonu cennet

Alper hadi maksûda ulaş duyma nedâmet

Yahyâ'nın olup sözleri hep sırr-ı mahabbet

Yârân işitip söyleme yabâne desinler

Müstezâd-2

mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün/mefûlü feûlün

Sevda güneşim çık hadi yak bendeni işte

Yaksan ya derince

Üzmem seni aslâ benim ol sâdece lütfen
Kül et beni tek sen

Mâdem bana nâz yapmadasın beklerim olsun
Nâzın da son olsun

Ey ay gibi parlak güneşim cimri değilsen

Çık ortaya lütfen

Yandır beni dîdârına çok hızlı şekilde
Bekletme sen işte
Râhın ne ırak öyle, bırakmam seni böyle

Dünyâma doğarsan

Âh etmedim aslâ elemimden biricik yâr

Davran da öpüp sar

Akşam oluyorken ağıdım başlıyor anla
Sen çünkü gidersin

Yıkmaz beni bed sözlerin ammâ gülüyorlar

Derler:"Hani vuslat?"

Dâvûd gibi gür çıkmasın artık sesin Alper
Dönmüş sana sırtı

Irgat-ı Hudâ ol bulunur bir gün eşin ki
Şâhid amelin ki
Necm etme sakın her şeyi nazmında ey Alper

Sensin ki tek ahter

Gazel-Gülmüşsün güzelim

mefûlâtü feûlün mefûlâtü feûlün

Gülmüşsün güzelim neylersin işte hayâttır
Hâlâ sendeki suskunluk bomboş bir inattır

Aşk bâğında muhabbetler bahşet şu gedâna
Düşmüş âşığa ikrâm çok hoştur ki zekattır

Fırsat bulmasın aslâ insanlar bu hususta
Gıybet etmede zîrâ kullar usta zevâttır

Firkat âteşi sönsün hasret perdesi kalksın
Vuslat neşvesi çıksın vuslat çünkü necattır

Aşkımdan haber etsem hâlimden beter etsen
Nâçârım ama korkmam gamzen sende pusattır

Bak,görmez mi o gözler, yârin hep seni özler
Hem feryâdını gizler,gönlüm çünkü sebâttır

Üftâdem,seni varsın ağlatsın o demâdem
Sabretmek sana mâdem yârinden de ricattır

ŞEYH GÂLİB üstâda nazîre

mütefâilün feûlün mütefâilün feûlün

Yine gussa cemrem od oldu da nevbahâre düştü
Alev aldı gül yanıp, bülbül ölüp ,nigâre düştü

Değilim umutsuz ammâ bana gelmiyor ki aslâ
Sanırım hayâllerim bir reh-i intizâre düştü

Vatanında kalmış olmak o sevincin ah ne çâre
Neşelenme ,eğlenip gülme de ihtiyâre düştü

Yetişip visâle şeydâ kırılıp demiş ki cânâ
"Bana verdiğin o sözler ki şu yâdigâre düştü"

Bize gelmeyen dilekler acımaz kesin melekler
Atılan çiçekler ancak der-i dil-figâre düştü

Dedi:"Sevdiğim karanlıkları öldüren o nerde?"
Şeb-i vaslı nûra vermek meh-i bîkarâre düştü

Bu mekâna aldanıp çokça övünme sen ey alper
Nice aldanan gönüller yine iftihâre düştü


yâdigâr* hatır

Gider miydim geri redifli gazel

Kömür gözlü, al yanaklı , can perî gider miydim geri
Ey benim yaşlı gözlerimin feri gider miydim geri

Demedin ki "hür bir bülbül olacam,güllere konacam"
Ey şeydâ bülbülerin şâhı,seri gider miydim geri

Bir tebessüm edeydin ne vardı ben varken değişeydin
Hâlini belli edeydin, sen Öri gider miydim geri

Bir nim nigâh atmıştın hani o soğuk sabah bakmıştın
O gün beni yakmıştın, güller zeri gider miydim geri

Yok mudur bir dönüş belki ebedî bir elemden kaçış
Feraha varış, kızların bî-şeri gider miydim geri


Öri* lakap.. gider miydim redifli gazel ile aynı konuyu anlatıyor.. devâmı niteliğindedir.

Vezn-i Aher-6

müstefilatün müstefilatün müstefilatün müstefilatün

Çıkmaz sokak san/Günlerce eğlen/Maymunca tüylen/Kâfirce söylen

Günlerce eğlen/Maymunca tüylen/Kâfirce söylen/Bir câme giysen

Maymunca tüylen/Kâfirce söylen/Bir câme giysen/Gerçek şudur yâ

Kâfirce söylen/Bir câme giysen/Gerçek şudur yâ/Ahret demişler

Vezn-i Aher-5

müstefilatün müstefilatün müstefilatün müstefilatün

Beyhûde gezdim/Mevtâlar oldu/Bir anda sezdim/Hülyâlar ölmüş
Mevtâlar oldu/Bir anda sezdim/Hülyâlar ölmüş/Pespembe yolmuş
Bir anda sezdim/Hülyâlar ölmüş/Pespembe yolmuş/Evvel yok olmuş
Hülyâlar ölmüş/Pespembe yolmuş/Evvel yok olmuş/ Bir sahte dünyâ

Vezn-i Aher-4

müstefilatün müstefilatün müstefilatün müstefilatün

Samsundayım yâr/Aklımda sen var/Güllerde hep hâr/Üstündedir nâr

Aklımda sen var/Güllerde hep hâr/Üstündedir nâr/Bülbül eder zâr

Güllerde hep hâr/Üstündedir nâr/Bülbül eder zâr/Gülşende bir mâr

Üstündedir nâr/Bülbül eder zâr/Gülşende bir mâr/Üftâde sen sar

oldular redifli gazel

O güzel aşk dolu ipekler birden halı oldular
Bülbülün kondıuğu rahmet gülleri çalı oldular

Ne koca çınarlar vardı bu zemînin üzerinde
Kesildiler ve bir binâ-yı küfrün dalı oldular

Gönül hemdem arar her dem terslenir ki neden arar
Çünkü güzel kızlar hep soysuzların malı oldular

Nerde o canlara can kanlara kan katan şerbetler
Yiğide aş olan gıdalar itin balı oldular

İlmin ,dinin yuvası olan o kâşâneler bile
Küfür denizine bakan nasîbsiz yalı oldular

Muhabbet ehlinin tükenmez meyi siyah kahveler
Cenâbet beyinlerin eğlencelik falı oldular

Asya'dan beri Türk'ün bayrak rengi olmuş kırmızı
Terör paçavralarının yeşilli alı oldular

Dertlensen de ne değişir bîçâre Alper bu kader
Ah bu insanlar sahte Rüstemlerin Zal'ı oldular

SONE-4

mefâîlün feûlün mefâîlün feûlün

Sıcak bir gün;kederden,elemden,gussadan da

Bu âteş herkesin hücresindeymiş bilirsin

Harâretler gelir hızlı,sen zâten görürsün

Ve ân gelmiş olur; geçtin işte hisseden de

"Benim derdim devâ bulmaz aslâ muskadan da"

Dedin hâtırla dostum bu tarz çok sözleri sen

Şehâdet etti tüm zerreler ey dost,olursun

Olursun çok beter korkarım bir hastadan da

Zamânın hastalık verdiği çok âşinâdır

Şahıs dünyâda mevtâ olur aslında heyhât!

Fakat bil aynıdır işte her yer bir me'vâdır

Alıp zevk şâd olup,eğlenip gülmez ölürler

Ölümler yaklaşır böyle,insanlar telaşta

Telaş etmez inanmışlar aslâ tek gülerler

Vezn-i Aher -3

müstefilâtün müstefilâtün müstefilâtün müstefilâtün

Hicrâna düştüm/El ver dilârâm/Rüsvâya koştum/Bitmez ki nârâm
El ver dilârâm/Rüsvâya koştum/Bitmez ki nârâm/Aşkınla taştım
Rüsvâya koştum/Bitmez ki nârâm/Aşkınla taştım/Zorluklar aştım
Bitmez ki nârâm/Aşkınla taştım/Zorluklar aştım/Sensiz dolaştım

ŞARKI

mefûlü mefâîlü mefâîlü feulün

Sevdâma cevâb ver, ki gönüller neşe bulsun

Râhında kadehler senin aşkın ile dolsun

Al renkli dudaklım seni kıskanmayan ölsün

Çok sevdiğim al cânımı bârî senin olsun

Gönlüm bakışından şen olur, süslü hilâl kaş

Derdinle senin,kan dolu gönlümden akar yaş

Âşık bedenim gayrı  ne âb iste ne bir aş

Çok sevdiğim al cânımı bârî senin olsun

Ben geçtim a cânım vatanımdan ve ilimden

Bülbül bile duydukça, şikâyetçi dilimden

Sordum seni ak lâle ,rumûz yüklü kilimden

Çok sevdiğim al cânımı bârî senin olsun

Günler gecelerden kopuyor ,sense şihâbdan

Nazlım uyan aslında elem saklı şu hâbdan

Alper senin aşkınla tamâm geçti sevâbdan

Çok sevdiğim al cânımı bârî senin olsun

Gazel-bu devir..

feûlün feûlün feûlün feûlün

Açılsın gönüller erişsin güzeller
İnansın yürekler verilsin bedeller

Bulunsun gönüllerde hep sevgi nûru
Oluşsun yüreklerde âşık emeller

Zamân gayrı nâhoş geçen demdir ammâ
Bu mevsimde kıymetlidir tüm ameller

Bir insân bir altın yürektir huzûrda
Yeterdir Cenâb Hak için kalkan eller

Ki Üftâde sözler uzar söyledikçe
Ne hoş irticâlen yazılmış gazeller

Gazel- Gece Gündüz

feilâtün feilâtün feilâtün feilâtün

Gözlerim ,derd ile seller gibi çağlar gece gündüz

Sözlerim, aşkımı ihlâs ile sağlar gece gündüz

Şeb-i vuslat bulurum derken olur mihnet-i firkat

Gamzen ok gönderip âh kalbimi dağlar gece gündüz

Düşlerimden el etek çektin usumdan gidemezdin

Zülfün aklımdaki ahvâlini bağlar gece gündüz

Bulamam sıhhat, edersen dili şâd kandırıp artık

Reh-i dermâna düşenler güler ağlar gece gündüz

Gelecek lütfunu, Üftâde sabırsızca düşünmez

Düşünürken de acır hâline zağlar gece gündüz

Gazel-"Bir Kez Gül" redifli

Feilün mefûlâtün fâ feilün mefûlâtün fa

Benim olmayan şûh dilber bana dön lütfen bir kez gül
Hani kasden olmaz elbet ama bak sehven bir kez gül

Çok üşür eller,görmez oldu bu gözler,gelmez yazlar
Isıtırken aşk şemsin her yerimi birden bir kez gül

Bulamam râhat ammâ sanki gönül şen olmak ister
Elemin zindânından kurtuluyorken ben bir kez gül

Diyemem;sen bakmazsan kalbime"âhın,zârın bitti"
Yüreğim yanmaktayken ey güzelim şahsen bir kez gül

Sanırım hîç gelmezsin gerçeğe bârî rûyâ ol gel
Gelip Allâh aşkıylan uykuma âh şeklen bir kez gül

Bilirim aslâ gülmezsin ama artık son bir ümmîd
Seni beklerken rûhsuz bir cesede resmen bir kez gül

Gazel -j sesi ile kâfiye

mefâilün feilâtün mefâilün feilün

O kız ,ne hoş ne güzel gönderirdi kalbe mesaj
Mesaj gelince benim gönlümün içiydi baraj

Derûna hikmeti enjekte etmek istemedi
Bilir misin yüreğim mektebinin ismi kolej

Yolun sonunda bir olsun gönüller; ancak ölür!
Ölüm bulur bizi gardaş onun ki râhı viraj

Bu dilberin köyü bir başka köymüş olsun;ama
Nasıl tanıycam o dildârı herkesin şalı bej

Çiçek gibiydi ;güzellik onunla çıktı göğe
Sürekli gördün a Alper lebinde kırmızı ruj

MUHAMMES-2

berâet kandilimiz kutlu olsun... ..

Tövbeler etmek için kapına geldik ya Rabbi
Beraat dileriz elbet hatalıyız amma ki
El açıyoruz sana biliriz ismindir Semi
Dilde zikrimiz kalpte virdimiz budur vallahi:
"İlahi ente maksudi ve rızake matlubi"

Buyurdun "Yok mu bana el açan kabul edeyim"
Bağışlanma için semana bakarız mülayim
Affeden isminle mü'minleri affet ya Rahim
Dilde zikrimiz kalpte virdimiz budur vallahi:
"İlahi ente maksudi ve rızake matlubi"

Bu gece Şaban ayının on beşinci gecesi
Duaları gören mel'un şeytanın işkencesi
Müslümanların rıza kazandığı eğlencesi
Dilde zikrimiz kalpte virdimiz budur vallahi:
"İlahi ente maksudi ve rızake matlubi"

Bu mübarek geceleri bizler ihya ederiz
Dilek katresini bir olup bir derya ederiz
Dualarla burayı bir güzel dünya ederiz
Dilde zikrimiz kalpte virdimiz budur vallahi:
"İlahi ente maksudi ve rızake matlubi"

Allahım kutlu gecede nefsimizi mahv eyle
Günahkar biçare Alper kulunu da afv eyle
Cennetin köşklerini biz mü'minlere ev eyle
Dilde zikrimiz kalpte virdimiz budur vallahi:
"İlahi ente maksudi ve rızake matlubi"

Gazel- Gider miydim ?

Feilâtün mefâîlün feilâtün mefâîlün

Bir işâret vereydin sen bize âşnâ gider miydim ?
Gülüşün rast gelip dîdârıma hâşâ gider miydim ?

O zamân sanmıyordum ben;değişim evrimin gelcek
Bunu duydum da şaştım âh lebi hamrâ gider miydim ?

Bana bildirsen olmaz mıydı edâ,işve,nâz ile
Yüreğim sende hapsolmuştu be zîbâ gider miydim ?

Yakın olmaktan imtinâ eden oldun sen ey dildâr
Bırakıp Niğde şehrinden seni tenhâ gider miydim ?

Yakışır gayrı ey Alper sana, etmek güzel duâ
Yaşa sağlıkla ammâ zümrüd-ü ankâ gider miydim ?

tenha=tek başına

BEYİT-2

...
Benimki olmayacak duaya Amin imiş

Rubai-6

Devir değişti,şimdi dilberân erkeğin boyuna bakar
Saçına bakar,donuna bakar ve bir de kûyuna bakar
Eskide kalmış o derûnuna bakmalar,havfım budur ki
Şimdikiler,oğlanların ne soyuna ne huyuna bakar

don=kıyafet,giysi

BEYİT

Bir rûyâ gördüm ki ta'biri yok
Vahayf dünyâda muabbiri yok

Rubai-5

Mefâ'îlün / mefâ'îlün / mefâ'îlün / mefâ'îlün
Sorarsan âhiret yurdunda vercek bir cevâbım yok
Çok olmuştur günâhım fazla zâten, bir sevâbım yok
Fakat ben asla yanlışlık yapıp yüz sürmedim zevke
Budur beklenti yâ Rab senden olsun bir hicâbım yok


hicab=utanç anlamında kullandım

zevk.=. ey cân bu zevk kelimesi ile 7-8 farklı konuya işâret ettim.

SONE-3

mefâîlün mefâîlün mefâîlün

Bahârım lütfen artık gel n'olursun âh
Sevinç rüzgârı essin gayrı bağrımdan
Yetişmezsen ölüm sarkar duvârımdan
Sen olmazsan ne kıymetsiz şu renksiz mâh

Dilekler reddedilmiş,gelmiyor işte
Fakat bir sen gelirsen belki dert bitcek
Vefâsız yâre dünyâ kalmıyor işte
Benim aşkım benim sevgim ki hep sürcek

Bu günden sonra sevdalar yeşermez ki
Çiçekler açmamış zâten bakıp gördüm
Bahârım sen ne ân gelcen suâl sordum

Beden ölmüş vücut solmuş nasıl gayri?
Nasıl bekler ? Senin nurlandıran nûru
Melek evvelden öttürmüş siyâh sûru

DER BEYÂN-I Mİ'RÂC-I HAZRETİ MUHAMMED MUSTAFÂ (s.a.s)

TERZA-RİMA

müstefilün müstefilün müstefilün

Gelmişti Cebrâil o dostun nûruna

Çıksın da kalbin olsun ap ak yâ resûl

İsrâ zamânın işte düş kudsî yola

Arzûların olmuştu ordan hep kabûl

Bir at ; Buraktır ismi ammâ öyle ki
Zâten hızıymış aşkı,rüzgâr ! sen vurul

Peygamberim müthiş alâkaylan bizi;
Candan savundun, gayrı mihnet duymayız

Âlem senin varlık şem’inlen ey dedi:

"Mîrim resûlüm sensiz aydınlanmayız"

*sahih-i buhârî'deki o meşhûr hadîsi kaynak göstererek yazdım...

MÜSTEZAD

mefulü mefailü mefailü feulün /mefulü feulün

Ben sende bulurdum gözümün nûrunu cânım
                                                   Ölmez bu figânım

Ey gönlümü delmiş temiz ırmak hele bir bak

                                                    Resmimde bir od yak

Toprak çağırır gayrı benim cismimi cânım
                                                    Ey sevgili hânım

Ülkemde yaşardın şu zamânlarda güzelce
                                                 Nârin ve özelce

Lâkin uzak olmaktı murâdın senin eyvâh
                                                Ez cümle bu âh  âh

bu şiir Türk Edebiyatında tek..  sebebini de özelliğini de bana sor

Rubâi-4

Ne hayaller gördüm çöpe giden

Ne aşıklar gördüm ipe giden

Dünya hayatı bu şaşırma sen

Ne öküzler gördüm tıpa giden

Duygular

Gönül güneşli bir günün sıcak sabahında

Uyanınca hatırlar o karanlık geceyi

Akla gelir şeytan bir meleğin kanadında

“O söz” hatırlanır yiyince yasak meyveyi

Kötü gelince iyilik hakkıyla bilinir

Keder olmasaydı neşe güneşi çıkmazdı

Alın yazısı bu kaderden nasıl silinir

Ayrılık olmasa anneler yanak sıkmazdı

Kavrulduğu zaman anlar suyun kıymetini

Yarık yarık bir hale bürünmüş halsiz toprak

Refahı bulan bilir çektiği mihnetini

Her güz geldiğinde özlüyor baharı yaprak

Düşünceler

İnsan kendi iç dünyasına döner hep

“Dertleri kederleri sen içine tep”

Aşk yakma niyetiyle o genci seçer

“Üzülme! Birazcık zaman sonra geçer”

Mutlu görünmek için yüzün kasılsın

“Evet iyiyim ben sağ ol sen nasılsın”

İnsan mutluluğun tarifini arar

“Sen çikolata elma ye onlar yarar”

Umut onu uzak diyara götürür

“Çok düşünen insan aklını yitirir”

Hayaller baktığımız dipsiz bir kuyu

“Böyle şeylere takılma yat da uyu”

Arzular bizi heveslendiren çiçek

“Sokak ortasında gezilmez böyle tek”

Hayat, kaygı da öğüten bir değirmen

“Kafayı yorunca kırışıyor bu ten”

Her bir zaman zikredilmelidir Allah
“Ne namazı ? Daha olmadı ki sabah”

Gönül Işığı

Mefulü failatü mefaîlü failün

Ey kalbimin sevimli , küçük nuru parlasan

Dünyayı baştan aşağı gezsen de turlasan

Bir yer bulup da orda o dildara söylesen

“sen sevmemiştin ama o çok seviyor” desen

En hür fikirlerinle o şuh gönle bahsedip

“Alper seninle aşkı yazıp sildi ağlayıp”

Aşk aleminde sen de bir an duyma endişe

Aşktan uzak gönüllere ver aşkı bir pare

Nefretle yüklü insana yaklaş güzelce ki

Yok et o fikri tersine çevir dilden zikri

Kef harfi rehberin sana rahında zorluğun

Sen durma hiç sırası değil ki yorgunluğun

Aşk bahçesinde ortaya bir od atıp çekil

Birden ki yanma olmalı, ateş katıp çekil

Ey gönlümün parıltılı aşk nuru ,anladın

Aşk maceranda sen nice kalbi de dağladın

Kalpten çıkan bu nuru görüp siz bulursunuz

Her aşığın içine akan nur olursunuz

Hep bir ışık değil mi ki bizler aydınlatan

Alperdi hem güneş ışığını da ağlatan

şubat 2013 tarihlidir

SONE-1

İnsan kalbine kulak vermelidir her zaman

Kalplerimizin sesi değil midir aşk sesi

Ruhları bir diyardan bir diyara çağıran

İnsan içinde hisseder bu sıcak nefesi

Mavi gök,mavi deniz,sarı kum,sarı güneş

Renkler bile çift yaratılmış işte aşka bak

Akan nehir dahi oluyor bir denize eş

Aşkın tacını da şu açacak çiçeğe tak

O kutlu Mecnûnu da aşk ateşi sarmıştı

Bedeni yandı kül oldu ama kalbi hariç

Aşka teslim oldu aklına yenilmedi hiç

Aşkı için Ferhad nice dağları yarmıştı

Eritti dağları aşkın sıcak dokunuşu

Unutulur mu ki Nesimi’nin soyuluşu



bu şiir şubat 2013 târihinde yazıldı

SEBEB

Hürmetine yaratıldı bu dünya,
Alemlere rahmet,ismi Muhammed.
Onunla hakimiyet kurdu takva,
Cehâleti ışığıyla etti red.

Kâinatın beklediği güneşti,
Beşeriyete en tepeden doğdu.
Kötülükleri yakan bir ateşti,
Zulmün ruhunu dumanıyla boğdu.

Geldik kapına yüzlerimiz kara,
Bizlere o geniş kucağını aç.
Sensiz tedavi edilmez bu yara,
Rahmet pınarından bir damlacık saç.



bu şi'r 23 nisan 2013 târihinde yazıldı...

Gazel -ağla gönlüm..

fâilâtün fâilâtün fâilün

Ağla gönlüm tutma gözyaşlarını

Yas günündür çat hilâl kaşlarını

"Bir zamân güldün,yeter artık" dedi

 Söyle, yediğin zehir aşlarını

Vakti gelmişken de anlat câhile

Aşk için ,vermeliler başlarını

Her üzüntüm  iç sedâmın yankısı

Salma yâ Rab ıztırâb kuşlarını

Gam,keder,hasret benim tek yoldaşım

Almayın benden elem taşlarını

*bu gazelde mahlas kullanmadım. bu ölçüde gazel yazmak yani 11'li failatün ile.. iğne ile kuyu kazmaktan daha zor.

Özür Dilerim redifli gazel

mefulü fâilâtün mefâilün feilün

Benim yanakları ahmerim ,özür dilerim

Şâhım,biriciğim,dilberim ,özür dilerim

Ben hiç sana fenâlık yapar mıyım güzelim

Aşkın yolunda ol rehberim ,özür dilerim

Hâlâ mı geçmedi öfke nevbetin bana âh

Çok sevdiğim benim ahterim ,özür dilerim

Sessizliğin ne anlam ifâde etmededir

Dön eski hâle misk-anberim ,özür dilerim

Artık bizim mekândan çıkan gam âteşidir

Bir âşık-ı garîb Alperim özür dilerim

alper

"...aşkıyla yazdı hâme
Gözyaşı ile yoğruldu çâme"

Bir ateş ki bu gönüllere yakılır

Tarifsiz bir aşka mübteladır alper

Kötü sözlerle her bir yere çakılır

Aşk ağacından düşen meyvadır alper

Modern zamanların uslanmaz Mecnunu

İllet-i sevdanın en büyük memnunu

Güzeller şahı  ... meftunu

Taşlanmış bir aşık-ı şeydadır alper

Hareketleri ile dillere düşer

Hastalanır,buz gibi kollara düşer

Aşkı,aklını yener yollara düşer

Güzergah-ı aşka aşinadır alper

Her zaman o bed sözlerle yaralanır

Bühtan boyasıyla alnı karalanır

Gün gelir aşk düşmanlarına paralanır

Aşkın savaşında bi-pervadır alper

Der ki vuslata erdim,yine yanılır

Kahkaha bahrinde yüzüyor sanılır

Cefayı bilmez şair diye anılır

Gam deryası içinde deryadır alper

Kerem et benim canım sultanım...

Dönüp güzel yüzüne çekme kara tül

Suskunluğunla yakıp etme beni kül

Senin yolunda Şeyh-i San'adır alper

isimde sansür gerekmiş :)))

Emin'in Vilâdetine Târih / Doğum Günü için Şiir

Kıt'a-i Kebire

O gün Van'a bir yıldız doğmuş
İlk etkisi sadece yelmiş

Van semâsına büyük ışık
O yıldız gibi bebek vermiş

Nisan rahmetini artırıp
Dostluğun incisini delmiş

Van deryâsının o dalgıcı
İncisini ikiye bölmüş

Bu iyilik incilerini
Garb ve şark denizine salmış

O iyilikler hükümdarı
Nûrunu,Yaratandan almış

Kıdvedir, "kıdve"yi çıkartıp
"Mehmed Emin Çiçek hoş gelmiş"

hicri 1410 ... 1525-115=1410 şu an uykulu olduğumdan arap harfli yazıyı yazamayacağım.. sonra eklerim :)

BAY KOCA vefâtına dair / Bay Koca mersiyyesi 2 -AĞIT-SONE-2

SONE

Değmeye kıyamadığım o alev kızılı tüyler

Bilmem ki nasıl parçalanıp da yerlere savrulmuş

Zemine dökülmüş kanlar,ancak hengâmeyi söyler

Kan ateşinden o gece ,gökte ay bile kavrulmuş

Bir gözü kapalı olmasaydı görürdü o kilab

Düşman bir değil ki büsbütün kuduz it sürüsü bu

Cân verirken toprağa düşmüş kıpkırmızı bir habâb

Bay Koca'nın giryesinden gözlere girmemiş uyku

Onun sesini duymayan bahâr buralara gelmez

Saldırmışlar o dostuma dedem dışarıda yokken

Yakalamışlar o savaşcıyı uykuda ve tekken

Hayvanlar âlemi o olmayınca yalnız, çaresiz

Kanlı tüylerini orda , usul usul yıkasın âb

Toprak yapmadan evvel onu son kez seveyim yâ Rab

Bay Koca 4 Kasım 2010'da vefât eden 4 yaşını geride bırakmış olan çok sevdiğim bir horozumdur..birçok yavrusu da olmuştur..Yazıktır ki şu ânda tek biri bile elimde değil...

bir horoza en güzel şiir.. horoz şiiri 

BİRİ VAR

Evreni yaratan
Yaprağı sarartan
Gündüzü karartan

Biri var

Güneşi doğuran

Gökleri yoğuran

Yıldızı savuran

Biri var

Akıtan kevseri

Gönderen serveri

Besleyen kişveri

Biri var

Sevgiyi öğreten

Allahı belleten

Ümmeti gözeten

Biri var

Pisliği götüren

Rahmeti getiren

Dertleri bitiren

Biri var

Sevdiren insanı

Anlatan Rahmânı

Dindiren figânı

Biri var

Ağlatan ademi

Tutturan kalemi

Yıktıran muhkemi

Biri var

Yediren helvayı

Unutan âşnâyı

Acıtan yüsrâyı

Biri var

Tersleyen nigâhı

Aklatan siyâhı

Gönüller pâdşâhı

Biri var

Affeden şikârı

Kaldıran gubârı

Verdiren karârı

Biri var

Döktüren ebyâtı

Resmeden hayâtı

Yaptıran isbâtı

Biri var

Öğrenen inkârı

Süsleyen gülzârı

Koklayan rüzgârı

Biri var

Bıktıran hicrânı

Yıldıran insânı

Okutan Kur'ânı

Biri var

Olduran dîvânı

Bahşeden ihsânı

Sildiren unvânı

Biri var

Bezeyen seheri

Ağlatan defteri

Yazdırtan Alperi

Biri var

bu tarz şiirler eskilerin defterinde mevcud..ben yeni bir tarz izledim ve 6+3 hece yaptım..  bu şiir 6'lı hece vezni sayılmalıdır

Tarz-ı selefe tekaddüm ettim
Bir başka lugat tekellüm ettim

Deniz'in Vilâdetine Târih

Sönmeyen iyilik âteşisin
İhsânın saçılır her deryâya

Senin yanında olana yok gam
Nâmın gider en uzak sahrâya

Kötü gözlerden her zamân sakın
Düşme asla nazar-ı belâya

Sıkıntıya düşünce unutma
Elini aç ve yalvar Mevlâya

İyi ki doğdun iyi ki varsın
Adın bâkidir düşmesin lâya

Çıkarıp "sad" sözünü dedim ki
"Deniz Yalçın hoş gelmiş dünyâya"

دڭز ىالچىن  خوش كلمش دنىاىا



kıt'a-i kebire .. tarih düşürme sanatı... Tâmiyeli Târih

Gökhan'ın Viladetine Târih / *Milâdi Takvime Göre

Kıt'a-i kebire

Bezm-i elestte başladı dostluğumuz

O zaman fark eylemiş bunu tüm ruhlar

Ahbaplık şarabından tattık dünyâda

Bu şarab kadar sarhoş etmez sabuhlar

Dünyâ hayâtında binbir derd bulunur

Dermandır Gökhan'ın yaptığı fütuhlar

Dostluk âbidesi hâlis dostum Gökhan

Doğumunu kutlasın Ademler, Nuhlar

(طٯغٯمىنى  قطﻻصىن  آدملر نوحلر)

fütuh=yardım

Tarih düşürme sanatı .. ebced hesabıyla şiir

Vezn-i Aher

Hey Yâsemin gel/kalbimde yer al/gönlümde hep sen/ah sen de bilsen
Kalbimde yer al/gönlümde hep sen/ah sen de bilsen/Allâh büyüktür
Gönlümde hep sen/ah sen de bilsen/Allâh büyüktür/lutfeyle dilber
Ah sen de bilsen/Allâh büyüktür/lutfeyle dilber/azmeyle Alper

müstefilatün müstefilatün müstefilatün müstefilatün

Betül'ün Viladetine TARİH

Kıt'a-i Kebire

.....

bu şiiri dîvân basılınca okuycakmışsınız  :)

Komik Hiciv

Bir mağazayı ve orada çalışanları tenkid ettiğim bu şiir sakıncalı olabileceğinden dolayı buraya maal esef yazılamıyor..merak buyuran olursa onlara okuturum.. argo yok küfür yok ,gülümseten tatlı bir hiciv.. sanatsız ayrıca.. 13'lü hece vezni ile yazılmıştır..miskin,keskin,küskün ve suskun kelimeleri ile kafiye yaptım.. 3 aded dörtlükten müteşekkildir..

Elmas'ın Veladetine TARİH

Kıt'a-yı Kebire

Elmas ressam-ı azam bir ehl-i dil
Son mevsimde gökten düşmüş dünyaya

Doğmuş hem ne doğum takvim başlatmış
Nuru renk vermiş o mavi deryaya

Küçükken mekan edinmiş orayı
"Senelerdir nur verir Kütahyaya"

"nur" kelimesi hesaba dahil edilmiycek.. son satırdaki "nur"