Gazel

Çöllerde avare gezen Mecnun gibi sevdim seni
Ki bir dilber-i ra'nanın gamzesinde gördüm seni

Maksuduna ermek isteyen bülbül gibiydi halim
Bülbülleri öldüren şehbaz misali süzdüm seni

mevc-i derya-yı aşkım,kalbinin sahiline vuran
Sahilinden geri çevirdin düşlerde öptüm seni

Ehl-i aşk içinde senin yüzünden suçlu bulundum
Ey canan alakadar etmez ki benim cürmüm seni

Medhuş oldum güzelliğinden,düşürdün beni zara
Kanlı sirişklerimin içinde taşır fülküm seni

Leyl-i tarab gününde nurefşan kişi sen olursun
Lü'lü-i şehvar elimde,mutlu eder mülküm seni

Dil şehrinin her kuşe başında bir derban bulunur
Hep kaşanelerde izmar eder benim ömrüm seni

Cümle gazelin muhatabısın benim nazarımda
Ey ruh-ı revanım celb edecek benim mürgüm seni

Nedim-i saniyem ben hep seni meth eylerim canan
Yalnız alper değil öven,över cümle merdüm seni

16'lı Hece Vezni-Modern Gazel-Akrostiş San'atı /Muvaşşah

Maşuk olan eziyet eder aşıka baka baka
Mahkum olan insan can verir resene baka baka

Ehl-i aşk, rah-ı hakikatin müdavimidir elbet
Aşkları ölüme götürür Nesim-veş baka baka

Revnak olan suretindir,ra'na olan siretin ki
Davut lal olur senin gül cemaline baka baka

Verd-i ahmer gülistanda açar,bülbülü çağırır
Bir gül değil tüm gülşen utanır sana baka baka

Eşkim sel olur akar cihana senin hasretinden
Alper seni özlüyor resimlerine baka baka

12'li Hece vezni

Felek bir noktada yalancı değil mi
Cümle insan yalana kurban değil mi

"Kün" emriyle oluyor her şey gerçek bu
Bu gerçeği bilmeyen beşer değil mi

Bimar olup yatak döşek yatan insan
İnsanı sokup zehr eden mar değil mi

Bulutlar ağlar yağmur olur,ot güler
Katreleri Derya eden Hak değil mi

Hakikat denizine dalgıç olanlar
Şikarları dürr ile mercan değil mi

Yolunu şaşıran insan gafil olur
İnsanı da şaşırtan şeytan değil mi

Nice aşığın kalbini bab-ı aşktan
Geri çevirip,üzen derban değil mi

Haberdar olmayanın kendi özünden
Bütün bildikleri de yalan değil mi

Tüm kainat onun için yaratıldı
Alemler sultanı Muhammed değil mi

Gulam olmak senin gibi bir dilbere
Bana Hak'tan büyük bir ihsan değil mi

Aşk oduyla yanan Mecnun'u gör ki sen
Vuslatına mani olan çöl değil mi

Aşk insanı türlü çileye sevk eder
Aşkı için dağ delen Ferhad değil mi

Aşk yüzünden nice canlara kıyılır
Can verenler Mansur,Muhyiddin değil mi

Mansur sonunda düştü aşkın darına
Beni öldüren yarin zülfü değil mi

Biçare andelib gülzarda ah eder
Onu figana celb eden gül değil mi

Senin aşkının şiddetinden dünyaya
Gözlerimden damlayan baran değil mi

Benim kalbimde bir özge sultan vardır
Üftadelerin kalbi dolu değil mi

Derunumda yakmış olduğu nar-ı aşk
Beni mestane eden ateş değil mi

Kimi aşktan mestane kimi divane
Aşk'tan hep çile çeken alper değil mi



Salih Baba'dan iktibas yapılmıştır.. birkaç yerde

13'lü hece vezni ile

Yanar derunum od aldı kalbim yanıyor
Gülmez oldu yüzüm gözüm bak kan saçıyor

Senin bakışın beni öldürmeye yeter
Bakma bana çevir yüzün yeter bu keder

Gözlerin o kadar güzel sanki ahu-veş
Leyali nurun aydınlatır sanki meh-veş

Hüda diyor ki "inne maal usri yüsran"
Senin yüzünden halim olmuştu perişan

Ruz-ı mahşerde dilersin elbette aman
Olacaktır gene de senin halin yaman

Hesap gününde senin gönlünde od yanar
Merhametsizliğinden korkan İblis kaçar

Mürg,gürg senin yüce ismini söyler durur
Biçare aşıkların gözleri yaş durur

Bakmam senden özge olsa da güzel dilber
Zira aşk deryasının dalgıcıdır alper

Modern şiir çizgisinde.. 13'lü hece

Papatyamdın sen benim ,koklayamadığım
Sevdiğimdin ki sen benim sevemediğim
Ansızın çekip gittin,özleyemediğim
Sırf sana benziyor diye papatyaları
Koparmadım,koparamadım,gülemedim
Gidişin ağlattı güle güle demedim
Şimdi hatırlarım da sana gücenmedim