mütefâilün feûlün mütefâilün feûlün
Yine gussa cemrem od oldu da nevbahâre düştü
Alev aldı gül yanıp, bülbül ölüp ,nigâre düştü
Değilim umutsuz ammâ bana gelmiyor ki aslâ
Sanırım hayâllerim bir reh-i intizâre düştü
Vatanında kalmış olmak o sevincin ah ne çâre
Neşelenme ,eğlenip gülme de ihtiyâre düştü
Yetişip visâle şeydâ kırılıp demiş ki cânâ
"Bana verdiğin o sözler ki şu yâdigâre düştü"
Bize gelmeyen dilekler acımaz kesin melekler
Atılan çiçekler ancak der-i dil-figâre düştü
Dedi:"Sevdiğim karanlıkları öldüren o nerde?"
Şeb-i vaslı nûra vermek meh-i bîkarâre düştü
Bu mekâna aldanıp çokça övünme sen ey alper
Nice aldanan gönüller yine iftihâre düştü
yâdigâr* hatır
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder