Ey mihrümahım
oldur benim güneşim ayım
o olmazsa ben çok naçarım
O'nsuzluğa ben sanki berdarım
ismini mihr ü mah söyler her yerde
olsan da fark etmez berr de bahrde
ki ismi zaten mihr ü mahın dilinde
Anın sevgisi Alper'in gönlünde
Sad'ı sadakattir
Vav'ı vefadır
Alper'e safadır
Ol mihribanımdır
Nun'u nakıştır
A'sı aşktır
Alper'e şifadır
Ol mihribanımdır
Açsın çiçekler, güller
Ötsün kuşlar, bülbüller
Uslanır mı sandın sen
Mihrümahı gören gözler
Kalp kapılarımın sensin derbanı
Sensiz gecelerimin pasubanı
Sana benzeyen güllerin bağçevanı
Ziya ile süslersin asumanı
Selam olsun ....
Varsın gelsin bir ...
Alper bu işte şair ya
Sakın yanlış anlamayın ha
bu nazımda mih ü mah ve mihrümah olarak farklı 2 kelime kullanıldı.. anlamsal olarak aynı fekat birisi özel anlamda bir diğeri ise cins adı olarak zikredildi.. ayrıca bu şiir benim en eski şiirlerden çöpe atmayıp sonradan bulduğum şiirlerden..:) ve özensiz olanlardandır.... eski-yeni harmanı düşünülerek yazılmış olsa gerek.. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder