ÜSKÜDAR

   Sevdiğim sende ver onu Üsküdar

   Dildarım sende oldukça kalbim dar

   Ki bir papatya için ağlayan var

  Ağlamana ne hacet Aşina var

   Didemin,derunum o idi safası
   Her derdimin papatyaydı devası
   Sohbeti idi gönlümün safası
   Sureti beni celb eden vasfı
   Sireti aşk'ın hayat ile mematı
   O lazım değil Aşina var

   Söylerim AYN,ŞIN ve KAF
   Hiç anlamıyorsun be saf
   Papatya'ya bağlanan alper tuhaf
   Bağlanmana ne gerek Aşina var

   Sevdiğim sende ver onu Üsküdar
   Dilaram sende oldukça kalbim hun ağlar
   Bir papatya için derunumda nar var
   Papatya'ya ne lüzum senin Aşina'n var

   Aşktan anlamayana ne çare
   Yalvarmalı mıyım yare
   Yar bizi unuttu gitti
   La Tahzen! Aşina bitti


burada da önceki şiirlerdeki papatya geçmektedir.. aynı papatya'dan bahsettik.. bunun özü Papatya'ya gerek yok; aslında senin Aşina gibi önemli bir değerli tanıdığın var demek oluyor.. "Aşina bitti" sözünde de imdada koştu,yetişti,yardıma geldi manası vardır..